A Concellería de Cultura de Burela anunciou a través dun comunicado de prensa que colabora co Concello catalán de Montmeló na recuperación da historia da fábrica de gres Cucurny, que se puxo en marcha na vila a comezos do século XX.
O goberno de Montmeló elaborará un monográfico co que agarda contar Burela para achegarlle á cidadanía a importancia que esa empresa tivo para a localidade, onde ocupaba unha superficie duns 8.000 metros cadrados. A historia de ambas fábricas, a de Burela e a de Montmeló, será analizada nas xornadas europeas do patrimonio que terán lugar en outubro nese concello barcelonés.
FILLOS DOS TRABALLADORES ACHEGARON A INFORMACIÓN
O concelleiro de Cultura, José Díaz, contou que “en Montmeló tiveron unha fábrica, xa pechada, de gres levada pola familia Cucurny, de orixe franco-catalá, e que esa empresa tiña unha fábrica en Montmeló e outra en Burela. Ademais tiñan outras sucursais en Madrid, en Barcelona, en Zaragoza e en Cartagena, pero as principais eran a local e a da Mariña Lucense, que levaban dous irmáns, Luís e Leandro, que era o que dirixía a da nosa comarca”, salientou.
O edil burelao explicou que “o que querían é que lles axudasemos en contar a parte de Burela porque eles tiñan moitos menos datos e poucas fotos. A min pareceume interesante e ademais serviríanos para aprender tanto o Concello como a xente de Burela que poida ter interese nisto, en coñecer esa historia e como chegou aquí esta familia catalá, importante no mundo da cerámica e do gres porcelánico”.
“Fómoslles facilitando información e fotografías, falando con fillos de traballadores porque de cando a fábrica comezou a funcionar, en 1908, non queda xente viva. Así descubrimos motísimas cousas e puidemos fiar a historia da fábrica en Burela. Foi un espazo moi importante, porque ocupa unha posición central, sobre 8.000 metros cadrados, e témolo aí un pouco esquecido, entre muros, cunha reixa, e moita xente non sabe nin o que hai dentro”.
O GOBERNO BURELAO PENSA EN DESENVOLVER O ESPAZO
Díaz dixo que “aproveitei esta oportunidade para ver esa fábrica, ver en que estado está e quizais se se volvese a falar dese espazo podamos conseguir que dalgún xeito se desenvolva, que se faga algo aí. Somos un concello moi pequeno, de pouco máis de sete quilómetros cadrados, e ese lugar sería moi bo para nós”, argumenta.
Logo das xornadas farase o monográfico, “que pedimos que fose un pouco conxunto dos dúas fábricas e que podamos dispoñer tamén del aquí en Burela. É parte da nosa historia á fin e ao cabo, quizais pouco coñecida, xa leva anos pechada a fábrica e iso vaise esquecendo, e convén recordalo, saber que está aí e que mostremos interese polo futuro dese espazo. Ese monográfico teriámolo tamén aquí en Burela para que a xente o poida ver e gozar”.
Para Díaz “é importante este tipo de traballos conxuntos entre concellos tan distantes e que en principio podamos pensar que non temos nada en común e que ao final si temos. Como digo é bo para os dous, é parte da historia que penso que hai que consentir e traballar por ela porque marca o que é un pobo”, finalizou.
