O Tribunal Supremo rebaixou a dous anos e medio de prisión a condena ao excura de varias parroquias de Ribadeo e Trabada, na provincia de Lugo, por apropiarse de varios bens das igrexas. O alto tribunal estima parcialmente o recurso de casación e considera atenuante a reparación do dano.

Segundo informaron fontes do TS, a Sala do Penal condena a dous anos e medio de prisión por un delito continuado de apropiación indebida, coa agravación de recaer sobre bens que integran o patrimonio artístico, histórico ou cultural, ao excura que, entre 2008 e 2012, levou decenas de bens de diversas parroquias situadas nos termos municipais de Ribadeo e Trabada.

O tribunal estima parcialmente o recurso de casación interposto polo condenado contra a sentenza da Audiencia Provincial de Lugo, que lle impuxo tres anos e medio de prisión polo delito continuado de apropiación indebida en xuño de 2019. Tamén condenou a un ano e tres meses de prisión como autor dun delito de receptación a outra persoa, a quen o cura entregou algúns dos bens dos que se apropiou.

A Sala aprecia a atenuante de reparación do dano, como consecuencia da restitución dun número significativo dos obxectos apropiados cando xa non era párroco, o que supón unha rebaixa da condena que lle impuxo a Audiencia Provincial de Lugo, que só tivo en conta a atenuante de dilacións indebidas.

ENTRE 2008 E 2012

Os feitos probados recollen que desde 2008 e ata 2012, data do seu cesamento como párroco, apoderouse e incorporou ao seu patrimonio, dispondo deles coma se fosen propios, “decenas de obxectos relixiosos e de culto, imaxes relixiosas, así como mobles e outros obxectos pertencentes a esas parroquias, aos que o acusado, na súa condición de párroco, tiña acceso e era o encargado da súa custodia”.

O párroco entregou devanditos bens ao outro condenado por estes feitos, que permutó algúns deles –unha campá, unha imaxe e dous sagrarios– por outros obxectos artísticos nun establecemento da Pontenova.

O Bispado de Mondoñedo recuperou só algúns dos bens apropiados, que están sometidos a un réxime especial e protexidos pola Lei do Patrimonio Cultural de Galicia. Algúns estaban recollidos no inventario artístico de Lugo e a súa provincia e outros figuraban na lista de bens da Igrexa católica e do Ministerio de Cultura.

Na súa sentenza, a sala explica que o ánimo de lucro e o dolo natural propio do ilícito da apropiación indebida “parecen pois explicitamente narrados no relato declarado probado”.