“O outro día soñei que contraera o coronavirus. No mesmo ̶s̶o̶ñ̶o̶ pesadelo, asistía a unha multitudinaria misa de Ramos que estaba presidida por Felipe e Letizia. Oe, marabilla! Todo o que aborrezo nun único espazo!
Decidín intervir o meu propio mundo onírico durante este confinamento. Considéranse soños esenciais aqueles que nos manteñen vivas durante estes tempos raros, aqueles que compartimos coa ilusión de convertelos en realidade, aqueles que nos espertan a calquera hora do día desta hibernación que caeu en primavera.
Noutras palabras: vou soñar co café con leite que hei tomar no meu bar preferido de Lugo, vou soñar con xogar as pás na beira do río Miño, con pasear con algunha amiga e desvirtualizar a nosa amizade de corentena. Vou soñar tamén coa cerdeira en flor no sitio máis bonito do Corgo, con conducir o coche pola N-VI e ter ganas de parar para sacar unha foto ao ceo”, escribe Silvia López nunha nova entrega do Diario de Corentena, a bitácora colectiva de Xornal de Lemos, Lugo Xornal e Xornal da Mariña.
Preme abaixo para ler o texto completo.
