José Luis Ramudo/EFE. Logo das dúas vistas celebradas no Tribunal Superior de Xustiza de Galicia (TSXG), a primeira para evaluar as medidas cautelares solicitadas pola parte social e a segunda pola demanda do proceso de despedimento colectivo, os traballadores de Alcoa seguen á espera dunha “decisión política” que aclare o futuro da produción de aluminio primario na Mariña e, consecuentemente, dos seus propios empregos.
Aínda que o comité de empresa valorou de forma moi positiva a resolución do TSXG, que lle prohibiu a Alcoa apagar as cubas de electrólise na fábrica de aluminio primario de San Cibrao, e a posterior desestimación do recurso presentado pola multinacional contra esa decisión, os traballadores son conscientes de que “ese revés xudicial” para a compañía non arranxa o seu problema.
PARAR AS CUBAS, A “MORTE” DA FÁBRICA
Trátase, simplemente, dunha forma de gañar tempo, dado que esas cubas son “o corazón da fábrica“, como eles mesmos recoñecen, e apagalas suporía “a morte” case inmediata da factoría, dado que poñelas de novo en funcionamento custaría decenas de millóns de euros.
En realidade, esa medida cautelar decretada polo alto tribunal galego ten unha duración bastante limitada no tempo, dado que os maxistrados prohibiron o apagado das cubas de electrólise para garantir que os traballadores recuperasen de forma inmediata os seus empregos se finalmente o despedimento colectivo que pretende levar a cabo Alcoa é declarado nulo.
A reincorporación deses empregados -dos 524 afectados polo Expediente de Regulación de Emprego (ERE) que pretende aplicar a multinacional- aos seus postos de traballo sería imposible coas cubas apagadas. O despedimento colectivo afectaría tamén a alomenos 400 traballadores da industria auxiliar.
MULTINACIONAL E SINDICATOS DIFIREN SOBRE A RENDIBILIDADE DA FÁBRICA DE ALUMINIO
Agora o comité de empresa espera unha resolución favorable en relación co xuízo que se celebrou esta mesma semana no TSXG pola demanda contra o proceso de despedimento colectivo iniciado por Alcoa.
No xuízo, a representación legal da compañía insistiu nos argumentos que levaron á multinacional a esta situación e, en concreto, nas perdas que acumula a planta de aluminio primario, que ascenden, segundo os cálculos presentados por Alcoa, a un millón de euros á semana.
Con todo, o comité de empresa nega a existencia desas perdas, porque o aluminio poucas veces tivo un prezo tan elevado, segundo os sindicatos de “2.014 doláres por tonelada”, e a tarifa polo fornezo eléctrico nunca estivo tan barata como agora nos últimos anos.
Por iso, o comité insiste en que a planta de aluminio de San Cibrao é rendible e ten futuro, mentres que a compañía afirma o contrario, que é “deficitaria sexa quen sexa o usuario”, e afonda na necesidade de parar as cubas, como medida inmediata para acabar coas perdas que supostamente xeran ao complexo da Mariña.
A EXISTENCIA OU NON DE “MALA FE” SERÁ CHAVE NA RESOLUCIÓN
Os traballadores fan fincapé na “mala fe” da compañía por negarse a vender a fábrica ao grupo Liberty House, interesado na súa compra, nin á Sociedade Estatal de Participacións Industriais (SEPI), pero os avogados de Alcoa recordaron no xuízo “que non se pode obrigar a unha empresa a vender si ou si baixo calquera circunstancia” e “moito menos a parte de alúmina que non estaba no acordo”.
De feito, a representación legal da multinacional americana chegou a dicir na vista oral que “a venda non é unha medida social, non soluciona unha situación produtiva e económica”.
Con todo, desde o comité de empresa insístese na “mala fe” da compañía, porque nin quere seguir explotando a fábrica nin tampouco se abre a unha venda, simplemente porque “quere quedarse co mercado europeo” e traer “o aluminio de fóra”, sen competencia algunha.
O PERSOAL PIDE AO GOBERNO QUE ACLARE A SÚA FOLLA DE RUTA
Chegados a este punto, unha resolución favorable aos intereses dos traballadores por parte do TSXG, coa anulación do ERE suscitado pola empresa, supoñería un sopro de aire para o persoal, pero non a solución ao problema de fondo.
De feito, se a sentenza fose desfavorable para os seus intereses, Alcoa podería volver suscitar o ERE pasado o tempo correspondente, segundo recoñecen desde o propio comité.
Por iso, os traballadores subliñan que a solución pasa por unha “decisión política“, por unha “intervención pública e temporal” da planta para facilitar a venda ao grupo Liberty House, e pídenlle ao Goberno de España que aclare a súa folla de ruta e tamén cando estaría disposto o Ministerio de Industria a adoptar unha decisión dese calibre, sobre a cal xa se manifestaron de forma favorable o Parlamento, o Congreso e a propia Xunta.
