-Celebrades o cuarto aniversario da “Sacabeira”. Cal é o balance que facedes até hoxe?

Facemos un balance positivo, contando que tivemos dous anos de pandemia no medio que nos fixo pensar en se seguir para adiante ou non. Mais cando se levantaron as restriccións retomamos a idea inicial do café-bar cultural. Para iso levamos unha axenda abondo constante para poder programar todos as fins de semana. Queremos facer unha programación variada, para todo o mundo, para non sermos clasificados nun único xénero nin nunha soa actividade. Podo confirmar que foi unha etapa positiva a pesar de todo.

-Estades instalados no que foron as fundicións de Sargadelos. Cal foi o proceso até chegardes a instalarvos nesa localización?

A idea da “Sacabeira” xa a tiñamos hai catorce anos. Daquela xa buscaramos un lugar para montar algo parecido, mais por unhas cousas ou outras, non se deu o momento propicio para facelo. Antes de instalarnos definitivamente, xa levabamos un ano buscando un local para facermos as actividades que queriamos. “A Sacabeira” podía ser en calquera outro sitio mais coincidiu que apareceu ese local e montámolo aí. En realidade a idea xa estaba perfilada, o proxecto estaba feito e o lugar para facelo é ese. Alba xa tiña inquietudes cando xa estaba na universidade, ademais, os dous vimos de ser socios de asociacións culturais e unha cousa leva á outra. A esas inquietudes que xa tiñas vaslle sumando máis cousas e acaban nacendo proxectos como “A Sacabeira”.

-Aínda que Sargadelos é un lugar moi visitado, aínda así tiñades medo que non houbese xente suficiente para visitarvos?

Si, mais tamén eramos conscientes de que non había unha oferta cultural como a nosa. Hai lugares onde se fan programacións para todas as fins de semana, mesmo con programacións mensuais, mais Cervo non tiña ese punto de reunión para facer algo, si é certo que o Concello tiña os seus espazos, mais un local coma o noso non existía. Si tiñamos medo da resposta da xente, con todo, ao final foi boa dentro das previsións que tiñamos.

-Cal sería para vós o principal atractivo para que asista o público á “Sacabeira”?

O lugar onde estamos é espectacular, despois, polo que nos di a xente, o noso local é bonito. Realmente nós queriamos facer algo diferente, de aí que se vexa dentro do espazo a forma artesanal que ten todo, pois foi feito por nós. A intención é que as persoas cando cheguen vexan algo distinto, queremos provocarlles sorpresa cando vexan “A Sacabeira”.

-Sodes moi eclécticos na vosa programación, desde exposicións, cursos, concertos. Como escolledes os temas para as programacións?

Iso é un traballo entre Alba e eu, pois somos un equipo, así pois entre os dous eliximos o que debería estar aí. Buscamos facer actividades distintas, á parte dos concertos que atraen a moita xente, despois temos outras iniciativas coma cursos, palestras ou presentacións de libros. Logo, a selección do que ofrecemos é un traballo de campo nos días libres, pois por non haber cobertura onde temos o local non podes comunicarte con ninguén, esperamos que isto se solucione nun par de semanas. Por iso digo que para buscar alguén ou contactar debes facelo nos momentos libres que tes na casa. É un traballo a base de chamadas, buscar acordos e pedir material previamente a unha actuación ou exposición para saber como é o que virá. Desta maneira podemos ver se se adapta ao espazo e se é algo demandado pola xente que vai até alí.

-Sobre os concertos, gostades dunha liña concreta de música ou abrídesvos a todos os estilos posibles?

Tentamos traer de todo, así unha fin de semana tes un grupo de música tradicional e para a outra un grupo de punk-rok, reagge ou rocksteady. Tentamos abrirnos a case todo e iso é unha das distincións que temos, non repetir moito os xéneros dunha fin de semana para a outra. Non imos só a un estilo, queremos que a xente descubra e vexa algo que nunca viron, xéneros que non é frecuente velos por aquí mais si os podes ver se vas para as cidades grandes. De feito, a maioría de grupos que pasan por aquí ou son de Vigo, da Coruña ou de Asturias.

-Sobre as exposicións e as temáticas, cales son os criterios que seguides?

Temos exposicións por dous meses e tentamos facer o mesmo que pedimos aos grupos. Non queremos poñer o primeiro que pasa, buscamos algo de calidade, agradable de ver pois vai estar dous meses aí. Todo pensando no cliente que vén, pois queres ofrecerlle unha experiencia agradable no local: mentres escoitas un concerto tamén podes mirar unha exposición. Veu xente moi boa para as exposicións aínda que pode haber algunha sorpresa.

-Vedes diferenzas notables entre o público que vai durante o outono-inverno e o de primavera-verán?

Nós, xeralmente, buscamos programar máis durante outono, inverno e primavera. Logo no verán si que non programamos, porque xa é moita xente para dúas persoas atender toda a demanda, pois finalmente é un café-bar, hai que atendelo tamén como hostaleiro. Non programamos en verán porque se fai costa arriba todo o traballo. Sobre as diferenzas, hai persoas que veñen en épocas do ano por primeira vez e grazas ao díxome-díxome ves que hai xente nova. Nos concertos por exemplo, o 90% das persoas que están de público non son as mesmas do concerto anterior, e moita é xente de aquí da Mariña.

-Tedes noticia de se o voso labor está sendo coñecido fóra da comarca?

Si que temos. Un exemplo son grupos que viñeron de Granada, de Madrid e outros lugares da Península. Temos contacto con numerosos grupos e iso ten que chegar por alguén. Por exemplo, mantemos contactos con salas de Galicia, Asturias ou Cantabria e uns dinlle a outros. Un músico que vén de Granada pode facer unha mini xira e acabando en Ourense e un dos lugares no camiño somos nós, que insisto, foi a base de moito teléfono e moito falar duns con outros.

-Ao final ese traballo compensa, polo que vexo.

Si que compensa, mesmo emocionalmente porque te ves facendo unha cousa que é o motivo de abrires isto. O principal era facer algo cultural, despois a hostalaría é unha cousa necesaria para financiar a outra, mais si que estamos contentos e vemos un bo funcionamento.