O Concello de Mondoñedo impulsará, xunto cos gobernos locais de Abadín, Riotorto e Trabada, un convenio a través do que se solicitarán subvencións á Xunta de Galicia para programas de emerxencia social e inclusión da poboación xitana e inmigrante, a fin de xestionar un servizo de educación e apoio familiar para as familias en risco de exclusión social.
Así o anunciou a alcaldesa de Mondoñedo, a popular Elena Candia, que lembrou que os municipios citados “xa traballan” xunto con Barreiros, Lourenzá e A Pastoriza “para configurar unha rede de servizos sociais ampla e de calidade, co fin de garantir unha intervención social eficaz, personalizada e de proximidade”.
De recibir as axudas, prevese que o servizo se leve a cabo en todos os municipios que participan nesta iniciativa, “como mínimo un día por concello”, expón Candia.
A rexedora mindoniense explica que o acordo aspira a facilitar “que as familias adquiran as habilidades necesarias para o adecuado desenvolvemento das súas funcións parentais e educativas. Quérese poñer a disposición dos usuarios atención psicolóxica, ademais de recursos e itinerarios socioeducativos”, remarca.
Outro dos obxectivos é “favorecer a integración das familias e unidades de convivencia en todos os ámbitos da vida comunitaria, así como previr situacións de vulnerabilidade ou risco social”. Igualmente, promoveranse “espazos de encontro de nais e pais” para unha “formación compartida” e “mellora da educación familiar”.
O TRABALLO “EN REDE”, “CHAVE” PARA OFRECER ATENCIÓNS
Deste xeito, afirma Candia, “por un lado perséguese incrementar, mellorar e acercar os servizos sociais aos cidadáns que máis os necesitan. Por outro, búscase unha maior eficiencia no uso dos recursos públicos”, resume.
Candia argumenta que “o alto custo de servizos sociais de calidade que se consideran imprescindibles” require “a colaboración das administracións locais”, especialmente “nun contexto de crise económica”. Así, sostén que “o traballo en rede” é a “vía axeitada” para que os municipios poidan ofrecer estas prestacións, dado que “de modo individual, polas súas limitacións económicas, teñen moi difícil poder facelo”.