- Advertisement -
Este pasado domingo saín da casa pola tarde. O de saír xa non é novidade ningunha, seino, pero para min foi o primeiro día que comía fóra da casa dende que se decretou o estado de alarma.
Quedei cun amigo para tomar algo tranquilos e falar. Deunos por ir a un restaurante que ten piscifactoría propia onde se poden mercar troitas e anguías pero tamén se poden pescar e comer alí. Ten comedor interior e tamén fóra nunha ampla zona de mesas á sombra das árbores e co murmurio do río de fondo. Un lugar ideal para comer ben, tranquilos e ao fresco.
En realidade non contabamos con comer. Pero as donas exerceron de galegas e acabaron traendo racións. Como din as normas non escritas do ‘xeito de ser galego’ tes que dicir que non fagan nada dúas veces polo menos para non parecer un aproveitado e un desvergoñado.
Preme abaixo para seguir lendo unha nova entrega do Diario da Desescalada, escrito por Xornal de Lemos, Lugo Xornal e Xornal da Mariña.
Diario da desescalada: “Foron como unhas vacacións para nós”
