Ramón González Rey/EFE. A dirección de Alcoa enviou un comunicado no que esgrime perdas que fan que non teña “tempo” para negarse a abordar unha venda da planta de aluminio de San Cibrao coas cubas de electrólise operativas.
No texto, a multinacional amósase a “explorar” outras vías, aquelas “alternativas ou propostas que poidan suscitar” os representantes dos traballadores ou as autoridades, pero argumenta que para “valorar ou analizar” ditas ofertas, teñen que ser “concretas e realistas”, algo que “a día de hoxe aínda non ocorreu”.
Así se expresaba o presidente de Alcoa España, Álvaro Dorado, nun escrito remitido á “comisión representativa dos traballadores no despedimento colectivo” presentado en San Cibrao, onde pretende despedir a 534 obreiros da planta de aluminio, eliminando unha serie de tarefas -entre elas a electrólise– que suporía a perda doutros 400 empregos en empresas auxiliares.
PERDAS DE “1,2 MILLÓNS Á SEMANA”
Nese sentido, recorda que “nun escenario no que a planta de aluminio perde 1.200.000 euros á semana, a alternativa non pode ser a única que ata agora se suscitou” por parte de devandita comisión e que consiste en “esperar ata que exista un marco enerxético competitivo e garantido“.
Na mesma liña, a empresa afirma que non pode basearse “en hipóteses que a día de hoxe non existen”, porque leva “anos esperando devandito marco enerxético estable e competitivo que nunca chega”.
NÉGASE A EXPLORAR VÍAS PARA ABARATAR A ENERXÍA
Precisa que “o proxecto de estatuto para as industrias electrointensivas coñecido a día de hoxe é insuficiente e carece de toda garantía ou certeza”, do mesmo xeito que “a proposta (de plan industrial) presentada na mesa de traballo multilateral de Alcoa San Ciprián o pasado 23 de xuño“, dado que “non ten concreción e non garante un prezo competitivo, sendo a súa aplicación incerta e non asegurada nin para 2020 nin para anos posteriores”.
Ademais, recorda que aínda liquidando o prezo da enerxía, “seguiría existindo o problema da sobrecapacidade do mercado de aluminio”. Unha situación que, cabe salientar, non só padece a de San Cibrao senón tamén o resto das plantas produtivas.
ASEGURA QUE SAN CIBRAO “É O 0,3%” DA PRODUCIÓN MUNDIAL
Alcoa asegura tamén que carecen “de toda lóxica” e indica “un claro descoñecemento do mercado do aluminio” aquelas manifestacións que aseguran que Alcoa pretende “reducir a produción en España impedindo a entrada doutros operadores para que o prezo do aluminio poida incrementarse ou para introducir produto doutras plantas” do grupo fóra de España.
Segundo explica, no mercado do aluminio “compítese globalmente” e agora mesmo “está determinado pola sobrecapacidad mundial. A produción da planta de San Ciprián é o 0,3% da produción mundial, o seu impacto na formación do prezo é insignificante”.
VE A PLANTA “INVIABLE” PARA UN COMPRADOR
Por iso, aínda que Alcoa está “disposta a analizar e a discutir coa comisión representativa dos traballadores un “potencial proceso de venda da planta de aluminio”, non ve “posible que un inversor poida lograr” que sexa “rendible tendo en conta os factores estructurais que aburan ao mesmo e que non teñen que ver nin coa xestión da planta nin co seu dono”.
Por outra banda, explica que “un proceso de venda destas características require tempo e, coas perdas” que acumula a fábrica, “lamentablemente non contamos co mesmo”.
Desde ese punto de vista, subliña que “calquera escenario de venda debe ir precedido necesariamente dunha hibernación ordenada das cubas”, porque “dificilmente un potencial comprador estará disposto a pagar para adquirir unha planta que arroxa tal nivel de perdas”.
CIFRA O CUSTO DE REARRINCAR AS CUBAS EN 40 MILLÓNS
En consecuencia, engade “as posibilidades de que se puidese realizar a venda da planta de aluminio serán maiores si se hibernan as cubas de forma ordenada e se frea a fonte e orixe de tales perdas“.
En canto ao custo que supoñería arrincar as cubas logo de “a súa hibernación ordenada”, Alcoa calcula que se situaría “nun rango de entre 30 e 40 millóns de dólares“, un prezo “notablemente inferior ás perdas que, a día de hoxe, xera a planta de aluminio nun ano”.
OS SINDICATOS: “QUERE PECHAR SAN CIBRAO PARA INTRODUCIR ALUMINIO DESDE MAADEN”
Por outra banda, o presidente do comité europeo de Alcoa, Stian Nordal Jensen, rebate os argumentos da multinacional nunha misiva entregada á mesma. Malia que valora que a compañía se abrise a unha ampliación do período de consultas, indica que se nega a explorar “opcións alternativas” a unha parada de cubas “cos gobernos locais, o Executivo central, as compañías de electricidade e posibles investidores ou compradores”. A dilatación do proceso debera contemplar as posibilidades “dun marco enerxético que xere certeza” ou da aparición “dun investidor coas garantías axeitadas”.
Ao contrario, os sindicatos remarcan que as negociacións que pretende Alcoa non van máis alá “dun plan social” para “pechar” San Cibrao e “reubicarse, para logo introducir aluminio en Europa desde a planta de Maaden“, en Arabia Saudí. “Non participa activamente nas discusións sobre alternativas” ao ERE que puxo enriba da mesa”, salientan as centrais, para as que as propostas para reducir o impacto do ERE “deben ser a última opción, e non é aínda o momento de discutilas”.
“NON É O MOMENTO DE DISCUTIR UN PLAN SOCIAL SENÓN ALTERNATIVAS”
“Sabemos que o Goberno central busca unha solución e que esta vez tómase en serio a determinación dun prezo competitivo para a enerxía, 25-35 megavatios/hora“, afirman os sindicatos, que sosteñen que Alcoa “debe estar disposta a discutir alternativas para manter a planta aberta”.
Neste sentido, remarcan que “mentres que noutros procesos de reestruturación que tivemos, Alcoa sempre estivo disposta a vender as fábricas”, esta vez “insiste en que só fai unha proposta para reducir a planta, pero parece que o plan está establecido. Temos a impresión de que (a multinacional) só está interesada en reducir a capacidade de San Cibrao”, de acordo co plan de axuste anunciado en outono de 2019.
O comité europeo insiste en que “unha fábrica parada é moito máis difícil de vender” e que só haberá comprador “coa planta funcionando“.
