EFE. O deputado do BNG Néstor Rego mantén conversas coa ministra de Industria, Reyes Maroto, e con outros funcionarios do seu departamento para “presionar” e evitar que se perdan os empregos da fábrica alumineira de San Cibrao, da multinacional estadounidense Alcoa.
Segundo informaron desde o BNG a Efe, Rego mantén contactos para pedirlle ao Goberno intervir ante as complicacións que se están a producir no proceso de venda da planta de aluminio de Alcoa a GFG Alliance -Liberty House e nacionalizar a fábrica se fracasa a negociación.
Nunha conferencia de prensa no Congreso, Rego expresou todo o seu apoio ás traballadores da fábrica a poucas horas de que remate o prazo para a posible venda e presiona para que haxa polo menos unha intervención pública para salvar os postos de traballo.
“NON HAI DIFICULTADE NA LEXISLACIÓN PARA NACIONALIZAR A FACTORÍA”, LEMBRA O BLOQUE
Dous milleiros de traballadores da factoría de Alcoa en San Cibrao, no municipio lucense de Cervo, entre o complexo industrial de San Cibrao e as contratistas do mesmo, reclaman unha solución que permita manter a totalidade da produción e do persoal nesa fábrica de aluminio primario.
“A nosa posición é socialmente asumida e estendida en Galicia, especialmente na comarca da Mariña” lucense, indicou Rego e apuntou que non hai ningunha dificultade na lexislación para nacionalizar esa planta, polo que pide ao Goberno intervir no caso de non haber acordo para a venda.
OTERO RECLAMA A ALCOA QUE ESTEA “Á ALTURA DO MOMENTO”
Pola súa banda, a secretaria provincial do PSdeG en Lugo e deputada autonómica, Patricia Otero, dixo hoxe que “Alcoa non pode darlle as costas por centos de traballadores, ás súas familias e a unha comarca enteira”, logo de obter durante “máis de dúas décadas, importantes beneficios e inxentes recursos públicos“.
A dirixente socialista afirmou que á multinacional acabáronselle “as escusas” e carece xa de “coartada”, porque a “venda é a única solución”.
Nese sentido, asegurou que “neste momento a empresa Alcoa ten sobre a mesa unha proposta de mediación para conseguir un posible acordo” e o “Goberno de España, como xa o demostrou, está comprometido con esa solución”, que pasaría pola venda da planta de aluminio primario a GFG Alliance.
Desde o seu punto de vista, “a obriga de Alcoa é escoitar a voz dos traballadores, das Administracións, tanto da central como da autonómica, dos concellos –cuxos alcaldes se reuniron hoxe co comité de empresa– e, por suposto, de toda A Mariña“.
“É o momento da responsabilidade para Alcoa. Esixímoslle que estea á altura do momento e materialice dunha vez por todas a venda da factoría. Non pode traizoar a confianza e a xenerosidade que lle deu a nosa terra”, engadiu.
Ademais, asegurou que o “Goberno central estase deixando a pel para facer posible a venda e dar paso a un proxecto industrial pioneiro que garanta o futuro da factoría”.
O PRINCIPADO DE ASTURIAS ESIXE AO GOBERNO QUE APROBE O ESTATUTO COA FIGURA DAS HIPERELECTROINTENSIVAS
Finalmente, o Goberno do Principado de Asturias esixiu ao Executivo central que aprobe “xa” o estatuto da industria electrointensiva e que na nova normativa inclúa a figura de consumidor altamente electrointensivo ou hiperelectrointensivo.
Así o manifestou na roda de prensa posterior ao Consello de Goberno o vicepresidente do Executivo autonómico, Juan Cofiño, quen remarcou que esta figura, reclamada tamén por outras comunidades como Galicia, é “clave” para boa parte da industria asturiana.
“É unha petición e unha esixencia“, manifestou Cofiño, quen afimrou que o Goberno asturiano segue “presionando” para que se teñan en conta as súas alegacións ao borrador da nova norma, coa que se pretende abaratar a factura enerxética das grandes empresas.
Cofiño avanzou que no caso de que non se teña esta petición o Executivo asturiano terá que facer unha reflexión para tomar “as medidas que correspondan”, aínda que eludiu adiantarse aos acontecementos e dixo que as reunións seguen producíndose “nunha liña de esixencia”.
As comunidades autónomas de Asturias, Galicia e Cantabria presentaron alegacións ao Estatuto para elevar a rebaixa prevista do prezo da enerxía ás empresas industriais cun maior consumo de electricidade que operen en sectores como o siderúrxico ou o metalúrxico.
Nelas pedían crear dentro do Estatuto unha nova categoría, a do consumidor altamente electrointensivo ou hiperelectrointensivo e elevar ao máximo posible as compensacións por emisións indirectas de CO2.
