O Concello de Castropol anunciou no mediodía deste xoves a reapertura da zona de produción da ría de Ribadeo para todas as especies explotables.
A Dirección Xeral de Pesca Marítima do Principado de Asturias decretou o pasado luns, día 26, o peche cautelar da zona de captura de moluscos do estuario.
O Goberno asturiano tomara esta decisión despois de que o pasado domingo se producise unha vertedura de xurro ao rego Ouria, afluente do río Eo, procedente da foxa séptica dunha gandería da localidade de Guiar, na Veiga.
A balsa está situada a uns 250 metros da canle do rego Ouria, o que fixo que unha parte da vertedura que saíu do depósito se filtrase ao terreo existente entre a explotación gandeira e a canle fluvial.
A cantidade de residuo contaminante oscila segundo a fonte, xa que a Confederación Hidrográfica do Cantábrico (CHC) falou de 400.000 litros de purín, mentres que as pescudas do Servizo de Protección da Natureza (Seprona), dependente da Garda Civil, cuantificou 580.000 litros que saíron da balsa.
AS CONDICIÓNS SANITARIAS “NON SE VIRON AFECTADAS”
Segundo expón o Goberno asturiano nun comunicado, decide a reapertura “tras verificar que as condicións sanitarias das que goza a zona non se viron afectadas pola vertedura”.
O Principado explica que decretou o peche cautelar da zona “mentres o laboratorio de Saúde Pública realizaba as análises” correspondentes, unhas probas que “ratifican que se mantiveron os niveis previos de produción de bivalvos da ría”.
RIBADEO E TRABADA RECOMENDAN NON BAÑARSE
Ao afectar ao treito final do Eo, a vertedura tamén puxo en alerta aos Concellos de Ribadeo e Trabada, que desaconsellaron as actividades recreativas e o baño tanto no río como nas praias da ría, recomendacións que por agora se manteñen.
TOMA DE MOSTRAS
Segundo expón Efe, a CHC estableceu cinco puntos de toma de sondaxes, dúas no río Ouría e tres no río Eo, e comezou a tomar mostras diariamente para determinar o contido en materia orgánica, nutrientes e parámetros microbiolóxicos.
Ademais, a CHC instalou tres barreiras de contención na canle do río Ouría á altura da súa confluencia co río Eo conformadas por mallas de xeotextil e coco para darlles rixidez e consistencia e que, segundo argumenta, “resultaron eficaces” para a “retención de parte dos flotantes e sólidos de suspensión”.
